ناگفته های ایران باستان

پیرامون ازدواج با محارم علاوه بر مقاله ای که پیش از در این دفتر قرار داده بودم اینک و دراینجا قصد براین دارم که مقاله بسیار کامل تر مفصلتر  مشروح تر به مطالب این وبلاگ اضافه کنم. والبته از مدتها قبل -حدودا1.5سال پیش - قصد داشتم پژوهشهای هاشم رضی پژوهشگر کم نظیر و پراثر ایینهای شرقی/باستانی و مترجم اوستا و میراث باستانی،  قرار دهم.

شایان توجه  است که هاشم رضی در کتاب وندیداد (کتابی 4جلدیوحدود2000صفحه ای که بگفته خوداو بیش از 30 سال در تالیفش کوشیده است) جلد 2 ص925تا995 مقاله ای مفصل درباه ختودت=ازدواج با محارم دارد که تقریبا از تمامی اسناد باستانی در این مقاله بهره جسته است من جمله : اوستا ، کتب فقهی زرتشتی دوره ساسانی ، کتب فقهی زرتشتیان مربوط به دوره صفویه و قبل از ان ،اشعار و استوره ای ، مورخان و سیاحان غیر ایرانی  از ملیتهای گوناگونی چون یونانی ، رومی ، سریانی ، ارمنی ، یهودی ، چینی ، عرب ، مسلمان

باید تذکر داد که مورخان مسلمان در دوره اسلامی نیز از شیوع ازدواج با محارم در میان پیروان ایین مغان گزارش داده اند

 بطور خلاصه مطالب چنین تقریر می یابد از کاربرد  واژه ختودت دراوستا ، همبسترشدن مزدا با سپندارمذ و پدید امدن خورشید و ماه گرفته تا تصریح این مطلب در کتب فقهی و دینی دوران ساسانی ، و نیز تایید این مطلب از دید مورخان و سیاحان برای مثال در ص976 استناد بگفته یکی از سیاحان چینی بودایی بنام Wei Shiou شده که به سال 506-576 میلادی از ایران ساسانی دیدن کرده و از هرج و مرج جنسی و نوع شگفت ازدواج های خونی و صلبی بشگفت امده است و نیز رفتار انان با مردگان که اجساد اموات را برای سگان لاشخوارن مینهادند.

همانگونه که می دانیم ازدواج همخون میان ایرانیان در روایات مورخان یونانی بسیار است همچنین در میان مورخان عرب از اینرو برخی زرتشتیان معاصر انرا دروغ و تهمت و دشمنی مورخان مینماند!
از اینرو هاشم رضی درباری وی شیو میگوید: وی شیو هیچ سو نظر و دشمنی با ایرانیان به ویزه مزدیسنان ومعان نداشته است که اسناد دشمنی وتحریف و تهمت بوی زده شود زائری بوده بودایی که از ایران گذشته است.
دراغاز هم هاشم رضی مینویسد که قبل از پیدا شدن رساله ی "امید اشوهیشتان" و نوشته های دیگر پارسیان [هندو زرتشتیان] یک سره اینرا [=ازدواح با محارم را] اتهامی دانسته و مردود میشمردند و ترجمه هایی [برای وازه ختودت] پیشنهاد میکردند: میهن دوستی ، ازخود گذشتگی ، پیوستگی داشتن فامیل و خانوادگی و در مورد[موارد یاد شده در] وندیداد: اهلی یا رام شده !

بله همانگونه که در مقاله اول از رساله امید اشوهیشتان نقل شد دراین رساله دقیقا مشخص است که وازه ختودت بمعنای همبستری با محارمی چون مادر دختر و خواهر است که هاشم رضی بخش عمده انرا که مربوط به فتاوی پیرامون این ازدواج است شرح داده است.
همچنین درکتاب روایات داراب هرمزدنامه چاپ بمبئی که مجموعه ای از سوالات زرتشتیان هند از موبدان ایرانی در بین 300تا 500سال پیش داشته اند نشان میدهد که ازدواح با محارم تا دوران صفویه میان زرتشتیان رواج داشته است دراینحاهم هاشم رضی مشروح پرسش و پاسخهارا ارائه کرده است.

این را هم باید تصریح کرد که هاشم رضی ختودت و ازدواج محارم را از اصول دین مزدیسنی میداند و براین باور است که اینمورد هرگز ربطی به شخص حضرت زرتشت و اموزه های گاثایی اش ندارد این مغان بودند که دین زرتشت را تحریف کرده و اصول و مواردی که مورد نقد و نفی و حرمت زرتشت بوده است را پس از مرگش بار دیگر به ایینش وارد کرده اند چراکه بقول هاشم رضی زرتشت خود مادر و دختر داشت ونه با دختر و نه با مادرش ازدواج کرد بلکه انهارا به قبایلی غیر همخون داد و از غیرهمخون دختری گرفت یعنی پورچیستا به عروسی جاماسب وزیر ویشتاسب رسید وخود نیز با دختر شاه ازدواج کرد. بنظر میرسد ختودت نیز مانند نوشیدن شراب و قربانی کردن برای خدایان بیشمار  که مورد نفی صریح زرتشت بوده است بعدها توسط مغان به ایین زرتشت افزوده شده است و همین موبدان و مغان در دوران ساسانی یعنی دوران قدرتشان با نام دین و اوستای ساختگی خود هرظلمی که میتوانستند بررعیت بینوا و فلکزده  میکردند. 

 
ازانجا که این مقاله بسیار بلند است  لذا درج ان بصورت ارسال پست ممکن نیست از اینرو انرا بصورت پی دی اف در اختیار خوانندگان این وبلاگ قرار میدهم .